İçerisinde bulunduğumuz bu zor süreçleri toplumsal anlamda, bireysel anlamda bir kazanca çevirme fırsatı yakalamak için çaba ve gayret göstermek gerekli. Bilimsel anlamda işin uzmanlarına mutlaka kulak vermeli söylediklerine harfiyen riayet göstermeliyiz.
Bu yaşanılan hadiselere her birimiz kendi zaviyesinden ya da beslendiği kaynaklardan aklımız erdiğince bakış açısı yakalarız. Son günlerde bunun yüzlerce örneğini sosyal medyada görmekteyiz. Takdir edersiniz ki bunların hepsi birer yorum birer anlama, birer mana yüklemedir. Eskiden ulema bir konuda görüş belirttikten sonra " Allahu ealemu bı muradihi " sözüyle en iyisini yüce yaratıcının bildiğini ifade ederek teslimiyeti ifade ederlerdi. Şüphesiz ki buna hepimiz "eyvallah, basım gözüm üstüne" diyerek teslim oluruz, olmalıyız.
Tabi her hadise başa gelen her musibet, bela, takdir bizlere mutlaka bir şeyler söyler. Hepimiz, her birimiz bunları farklı değerlendirme, farklı ibret alma, farklı pencereden bakma özgürlüğüne sahibiz. Ama haşa kendisini yeryüzünde Allah’ın tek vekili görerek ahkâm kesmek en basit haliyle haddini bilmemektir. Bizlerde anladığımız kadarıyla, Kuran'dan ve efendimizin yaşantılarından hadiselere, olaylara nasıl bir bakış açısıyla bakmamız gerektiğini öğrenmekteyiz.
Bunlardan biri, Yunus As. yaşadığı hadiseleri, olayları, olayların oluşumunda, toplumun ve Yunus peygamberin takındığı tavırları bizlere aktarmasın elbette bir hikmeti ve bizlere kazandırmak istediği bir duruş var.
Her halükarda, her imkân ve şartta "başkanın gözündeki merteği" görmekten ziyade öncelikle kendi nefsimizi sigaya çekme irfanını kazanmak gerekir diye düşünüyorum. İşte tüm yaşanılan hadiselerden sonra Yunus Peygamber öncelikle ilâhî takdire rıza göstererek Rabbine teslim oldu. Âyet-i kerimede;
“…(Ve) karanlıklar içinde (Yunus, pek üzgün bir şekilde hâlini Rabbine şöylece arz etti): «Sen’den başka hiçbir ilâh yoktur. Sen’i tenzih ederim. Gerçekten ben, zalimlerden oldum!»” (el-Enbiya, 87)
Bu sırada balığın karnında bazı sesler işitti, bunun ne olduğunu merak etti. Allah Teâlâ da, kendisine balığın karnında olduğunu vahyetti ve şöyle buyurdu:
“Ey Yunus! Bu sesler, denizde zikreden canlıların sesidir.”
Hazret-i Yunus, içinde bulunduğu bu zor ve sıkıntılı şartlar altında bile, her zaman olduğu gibi tefekkür ve tezekkür ile meşgul oldu.
“Sen’den başka hiçbir ilâh yoktur. Sen’i tenzih ederim. Gerçekten ben, zalimlerden oldum!
“Bunun üzerine O’nun duasını kabul ettik ve O’nu kederden kurtardık. İşte Biz, müminleri böyle kurtarırız.” (el-Enbiya, 88)
Bu zorlu engelleri hep birlikte dayanışma, kardeşlik, duygudaşlık, saygı ve tefekkür ile gececez. Elbet bir gün güneş yeniden farklı doğacak. Ama insanoğlu aynı hataları yapmama adına, bizleri bir ahtapot gibi saran kibir, haset, kıskançlık, aldatma, emanete ihanet, doğayı kirletme, yalan gibi toplumu kemiren yok eden "virüsleri" yok etmek içinde en az "covid 19" virüsüne karşı gösterdiğimiz hassasiyeti fazlasıyla göstermeliyiz.
O halde içinde bulunduğumuz manevî atmosferler bizleri yeniden sorgulama, yeniden akletme, yeniden düşünme, yeniden birbirimizi anlama ve toplumsal dayanışmaya yönlendirmeli. Öncelikle kendimizden başlayarak Yunus Peygamberin ifadesiyle "Ya rabbi biz kendimize zulmettik. Senin yolunda yürümek için bizleri içinde bulunduğumuz sıkıntılardan kurtulmamıza vesile kıl. Bizlere dünyamızı göz aydınlığı kıl" diye dua etmek gerekir.
" Allahu ealemu bı muradihi"
Nazım YILDIRIM 8/4/2020
Dernek Başkanı: 0543 680 80 50 (Ara)
2019 © AFŞAR HABER - Tüm Hakları Saklıdır.
Yazılım: HK Asistan, Ceyuka SMS
